1 mei 2012. Vrije dag en geen speciale plannen, behalve wat kokkerellen, natuurlijk. Zoals altijd post ik de foto van mijn gerecht (een ijsgekoelde tiramisu met in cassis gepocheerde peer op een bedje van speculoos) op mijn Facebook profiel en stel de vraag: wat als ik met een blog zou beginnen waarop ik de recepten deel? Mijn vrienden reageerden enthousiast en 5 minuten later was Hap & Tap geboren. Ik ben nogal het impulsieve type: niet teveel nadenken, gaan! (Anders had ik wel een andere naam en vooral een ander platform dan Blogspot gekozen).

Maar kijk, we ze zijn 12 jaar later en Hap & Tap rockt nog steeds: het aantal bezoekers gaat nog altijd in stijgende lijn. Ik mag dan geen cijfermadame zijn, de stats van Hap & Tap houd ik nauwlettend bij. Op deze 12de verjaardag wil ik eens terugdenken en 12 zaken op een rijtje zetten, die me het meest zijn bijgebleven. Naar analogie met de XII werken van Vanoudenhoven, deel ik de XII werken van Myriammeke.

Werk I: de appelcake van mijn grootmoeder

Op 30 mei 2012, dus nog in de eerste maand van mijn blogbestaan, deel ik de appelcake van mijn grootmoeder. Lekker recept, lelijke foto. Correctie: foeilelijke foto! Maar desondanks blijft dit recept jaar na jaar het best scorende recept op de blog. Het is dus meer dan 100.000 keer bekeken. No joke! Kan je je dat voorstellen? En dat is dus puur de verdienste van Pinterest waar die foto lustig circuleert. Het werd maar eens tijd dat ik die opnieuw maakte. Bij deze!

Werk II: de Foodblog Award Best Baking & Sweets

Een van de dingen waarop ik (nog steeds) bijzonder trots ben, da’s de Foodblog Award die ik in 2017 won, in de categorie Best Baking & Sweets. Ik ben een zoetemondje én een grote Piet Precies en dus zijn patisserie en bij uitbreiding desserts helemaal my cup of tea. En hoewel ik liefst alleen maar zoets zou bloggen, blijf ik jullie toch verwennen met hartige recepten. Lees vooral verder, want ik heb een verrassing van formaat!

Werk III: Tarte à Moi, letterlijk

In hetzelfde rijtje als de Foodblog Award, past ook de Tarte à Moi wedstrijd die ik won, ook al in 2017. Tarte à Moi schreef een wedstrijd uit (toen voor de eerste keer) en ik stuurde een recept in voor een crème brûlée taart met rood fruit. De rest is geschiedenis: mijn taart werd uit de 12 deelnemende finalisten gekozen, ging in productie samen met nog 2 andere taarten én werd uiteindelijk verkozen tot de winnaar (en bleef ook nog eens een paar jaar een topseller!). Het werd een onvergetelijke avond die leidde tot nog een onvergetelijke avond, want als prijs kreeg ik een tuinfeest voor 40 personen. Mijn man werd toen net 70 en ik gaf hem het feest cadeau. Hij blij én ikke blij: het ideale verjaardagscadeau voor zijn nieuwe voordeur! 😀

Werk IV: zwemmen in de Douro!

In die 12 jaar maakte ik héél veel mooie persreisjes: naar Parma, naar Bologna, naar Texel, naar Milaan (voor San Pellegrino), naar Montpellier (voor de Pink Lady appel), naar de streek van de Calvados… Maar als er van al die toptrips er mij 1 het meeste bijblijft, dan is het wel de reis naar de porto van Graham’s. Na een bewogen vlucht (Letterlijk! Ik herinner me die luchtzak alsof het gisteren was) beleefde ik een droomreis met verblijf in de Quinta Dos Malvedos, het exclusieve ‘vakantieoptrekje’ (Waarom is dit in het NL automatisch een verkleinwoord? Die quinta is gigantisch!) van de familie Symington. Daar worden we 2 dagen in de watten gelegd: we brengen een bezoek aan de wijngaarden, picknicken met zicht op de rivier, maken een boottochtje op de Douro, gaan ook zwemmen in de rivier, genieten van de kookkunsten van onze 2 privé-koks en last but not least nippen van de meest exclusieve porto’s, zoals de Graham’s 1972 Single Harvest Tawny, een beauty van 45 jaar oud! Dit vergeet ik nooit meer, al word ik 100 jaar!

Werk V: dineren bij Tim Boury

In dit lijstje van de XII werken van Myriammeke staan alleen dingen die na 12 jaar spontaan bij me opkomen. Ik heb met andere woorden niet eerst door de blog gescrold. Nog zo’n memorabel avondje was mijn etentje met 5 vriendinnen bij Tim Boury in Roeselare, toen 1 Michelinster, ondertussen 3! Dit is voor alle duidelijkheid geen werk van Myriammeke maar van chef Tim. Normaal was het de bedoeling dat Tim bij mij thuis zou komen koken, maar aangezien ik de drukbezette chef zijn enige vrije avond niet wilde afpakken, stelde ik voor om bij hem in de zaak te gaan dineren. Het werd een avond om in te kaderen!

Werk VI: mijn bladerdeegring

Zo goed als de appelcake van mijn grootmoeder het doet op de blog, zo goed deed deze bladerdeegring het op Instagram. Ik deelde hem 2 keer én beide keren gingen mijn statistieken door het dak, de 2de keer nog meer dan de 1e keer: in augustus 2022 bereikte de post 540.242 accounts, kreeg de post 13.214 likes, werd hij 3.367 keer bewaard en leverde hij me 2.730 nieuwe volgers op! Dat zijn cijfers waarvan ik nu alleen nog maar kan dromen.

Werk VII: plaats 45 in de June Top 100

Iets waarvan ik droomde en dat waarheid geworden is, is mijn plaatsje in de June Foodie Top 100. Zomaar out of the blue binnengekomen op plaats 45 begot! En vooral de tekst die bij mijn nominatie staat, doet me superveel plezier:

“Bescheidenheid is de belangrijkste eigenschap van een uitstekend foodblogger en als Myriam Minne, aka Hap en Tap, iéts kan, dan is het een onvoorstelbaar werkethos en passie voor gastronomie laten beïnvloeden door die levenshouding. Bijna altijd achter de schermen, a-commercieel, maar met gerechten die vele chefs doen verbleken. Een van de beste bloggers in het land.”

Terwijl ik dit typ, begin ik dus serieus te twijfelen aan deze XII werken van Myriammeke, want zo al mijn “verwezenlijkingen” op een rijtje zetten, is alles behalve bescheiden, eigenlijk. 🫣 Voor 1 keer mag het, zeker?

Werk VIII: Rob, al 4 jaar mijn partner in crime!

Iets wat hier niet mag ontbreken, da’s mijn partnership met Rob. Al meer dan 4 jaar ben ik de trotse ambassadrice van de delicatessenzaak in Brussel. Trots, maar vooral hééééél dankbaar. Ik hou écht oprecht zo van Rob. Telkens ik er kom en da’s dus ondertussen best al lang ontdek ik er nog nieuwe producten. Rob is zo’n fijne winkel dat elke Belgische foodie die minstens 1 keer in zijn leven zou moeten bezoeken. (En als je er dan toch bent, vergeet dan zeker niet om de wijnkelder te ontdekken op de -1, de grootste van België!).

Werk IX: king crab salade, yuzu kletskop en schuim

Omdat ik nog een werk tekortkwam, stelde ik mezelf de vraag: wat is nu mijn favoriete recept van heel de blog? Spontaan kwam ik uit bij deze king crab salade. En als ik mijn tekst herlees, weet ik weer helemaal waarom: “Deze king crab salade is de signature dish van Bart Ausems van restaurant Tout à Fait* in Maastricht en dat snap ik helemaal. Wat een smaakbommetje! Je tikt met je vork tegen de kletskop zodat deze openbreekt en neemt met je lepel een schepje, waarbij alle ingrediënten tegelijk een waanzinnig mondgevoel creëren.“

Werk X: World Marathon Six Star finisher

Iets wat totaal niets met de blog te maken heeft, maar waar ik toch ook bijzonder op trots ben, dat is de speciale marathonmedaille die ik vorig jaar in Tokio behaalde: mijn Six Star, een speciale medaille die je enkel krijgt wanneer je de 6 grootste marathons ter wereld gelopen hebt (zijnde New York, Berlijn, Londen, Boston, Chicago en Tokio). Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost (àlles letterlijk, ik heb me tot 2 maal toe aan mijn knie moeten laten opereren en heb meer dan 1 traantje geplengd toen Tokio marathon tot 3 maal toe werd uitgesteld omwille van Corona), maar I f***ing did it! Dus hoort dit “werk” toch ook wel thuis in dit rijtje.

Werk XI: Culinaire Connecties

Als voorlaatste werk heeft Culinaire Connecties hier wel z’n plek. Want wat een zot werk was dat!? Dit event dat ik vorige week samen met Roel, Rani, Claudia en Walter organiseerde, mocht gezien worden. Maar liefst 50 Vlaamse foodies zakten af naar Brouwerij De Halve Maan in Brugge, we ronselden niet minder dan 24 sponsors en verzamelden 50 tombolaprijzen, goed voor méér dan € 3000! Iedereen genoot, behalve misschien het organisatiecomité zelf: wij werkten non stop tot 20 na 1 ’s nachts. Jawel, de vaatwasser ging stuk en dus moesten we alles met de hand afwassen… Maar het was het allemaal dubbel en dik waard. Andere mensen gelukkig maken, da’s wat ik het liefste doe!

Werk XII: ik ga in zee met Tante Cose!

Stilstaan is achteruitgaan. En ja, zelfs na 12 jaar, is mijn honger nog niet gestild. Dus toen chef Tonio Greco van restaurant Tante Cose (Italiaans voor “zoveel dingen”) me vroeg of ik het zag zitten om samen video’s op te nemen, hoefde ik er niet lang over na te denken.

Ten eerste, chef Tonio Greco is niet zomaar de eerste de beste. Hij is een gerenommeerde Italiaanse chef met meer dan 35 jaar internationale ervaring. Hij behoort tot de exclusieve groep van slechts 3 chefs die het prestigieuze predicaat ‘Maestro della Gastronomia Italiana’ hebben ontvangen. De Italiaanse regering heeft hem onderscheiden met een medaille voor zijn bijdrage aan het verspreiden van de authentieke Italiaanse keuken over de grenzen heen. Een betere ambassadeur van de Italiaanse gastronomie in België is er niet. Wat een eer, dat deze grote mijnheer – letterlijk en figuurlijk – mij hiervoor vraagt.

Ten tweede is wat hij wil doen, heel nobel: hij wil in masterclass style video’s uitleggen hoe je tot in de perfectie pasta maakt, of verse Italiaanse tomatensaus, of of of… Met andere woorden, hij wil graag al zijn kennis en passie delen. Beter dan dit wordt het niet. Dit is EXACT waar ik zelf ook voor sta.

En last but not least, dit is voor mij hét duwtje in de rug dat ik nodig had om reels te maken waarin ik ook zelf te zien ben. Dat was me altijd een brug te ver. Tot nu. Ik voel dat de interactie met Tonio vonken gaat geven. Ik ben zelf reuzebenieuwd en wil erin vliegen. De Italiaanse passione gaat van jullie scherm spatten! Zeg niet dat ik jullie niet gewaarschuwd heb!

Bravo, als jullie helemaal tot hier geraakt zijn. Jullie zijn doorzetters! 😅 Dat ga ik zelf ook proberen doen vandaag: doorzetten. Ik ga 22 km hiken in Ronse.

Fijne 1e mei!

Liefs,

Myriam