De uitdrukking is eigenlijk “de gebraden duiven vliegen haar in de mond” (= ze krijgt alles zonder er moeite voor te doen), maar voor de gelegenheid sta ik mezelf wat dichterlijke vrijheid toe en maak er gebraden kippen van. De uitdrukking was me trouwens helemaal op het lijf geschreven. Ik verklaar me nader. Op maandag een party met grote P, op dinsdag samen met collega-blogster Els gaan aperitieven bij Festiv en daarna een gegrilde worst gaan eten bij Mòn in Antwerpen, op woensdag een kookworkshop bij Christine,… No time to cook en al helemaal geen tijd om boodschappen te doen. Net op dat moment viel de vraag van Sophie van de blog Tomate-Cerise in mijn mailbox of ik de gezonde kippetjes van Delitraiteur eens wilde testen.
Tot nu toe, zei ik altijd “neen, bedankt” wanneer ik de vraag kreeg of ik maaltijdboxen, foodbags en dergelijke wilde uitproberen om de eenvoudige reden dat het ten huize Hap & Tap zo goed als onmogelijk is om een weekmenu in te plannen. Echtgenoot niet thuis, zoon niet thuis, ikzelf niet thuis,… Maar die ene avond de gebraden kip uitproberen, dàt zag ik wel zitten. En al zeker omdat ‘den Deli’ gewoon op 200 m van mijn kantoor is. “Ze zouden er nog wat bijgerechtjes bij doen”, schreef Sophie, “zodat we zeker genoeg zouden hebben”… Welnu, ik weet niet met hoeveel ze bij Delitraiteur dachten dat we waren, maar volgens mij gingen ze uit van een hééééééééél kroostrijk gezin! Met een koffer volgeladen reed ik naar huis… én trommelde mijn dochter en haar vriendin op om mee te komen smullen. Ik moest niet aandringen. 😉
I.N.®-kip of gezonde én duurzame kip
Na een alcoholvrij aperitiefmoment met trendy drankjes (de infused waters en iceteas zijn zoooo lekker) en Hummus crisps (als ‘kikkererwtenhater’ had ik nooit gedacht dat ik de chips op basis van kikkererwten überhaupt zou lusten, laat staan dat ik er zo dol zou op zijn), was het moment aangebroken om de pièce de résistance, de I.N.®-kip, aan te snijden.
I.N. staat voor Intelligent-Nutrition, “verantwoorde voeding”. Dit is een gezonde en duurzame voeding met respect voor de gezondheid van mens en planeet. “Je kunt ze met de ogen dicht kopen: wij garanderen je dat ze geen preventieve antibioticabehandeling kreeg, dat ze in België werd geproduceerd, met respect voor het dierenwelzijn, en dat ze rijk is aan goede omega 3. Dat is niet alleen lekker, maar ook geruststellend.” Dat is wat ‘Mijnheer Delitraiteur’ schrijft op zijn website over dit kippetje. En ook de verpakking is duidelijk:
- 100% Belgisch familiebedrijf
- Respect voor duurzame landbouw en kwaliteit
- Kippen gekweekt in volle natuur
Ik neem die woorden allemaal voor waar aan, want het smaakte heerlijk. Helemaal niet druipend van het vet of zo en met een lekker krokant korstje. Niet zoals de kip die je soms (lees: vaak) aan kramen vindt.
Trouwens niet alleen de kip smaakte prima, de bijgerechten deden dat ook. Mijn favoriet? De quinoa met groenten en gedroogde vruchten. Of neen, de tonijn pasta schelpen. Of wacht, de salade met Griekse pasta en gerookte zalm. Ach, whatever. Al die pottekes waren dik OK en dat zeg ik heus niet omdat je een gegeven paard – euh kip – niet in de bek kijkt. Greep ik bij Delitraiteur tot nu steevast naar een belegd broodje voor mijn lunch, dan zal dat vanaf nu even anders zijn. Zo ontdekte ik dat het Marokkaans brood gevuld met gehakt en de pastilla met kip en amandelen heel lekker zijn.
Ik betrap mezelf erop dat ik in de laatste paragrafen al vier keer het woord lekker gebruikt heb… Dus, wat trouwens ook heel lekker bijzonder in de smaak viel, dat was de crumble met bosvruchten die ik als toemaatje ook nog meegekregen had…
Bedankt, Delitraiteur, voor de fijne en lek… stressvrije avond die jullie mij en mijn gezin bezorgd hebben! ☺️
0 reacties