Vrijdagavond 1 april. Ik stap van de trein in Gent na een treinreis van meer dan 6 1/2 uur vanuit Montpellier. Het is ijzig koud en ik haast me naar de parking. Maar ik ben niet thuis in het Gentse station en raak het spoor bijster. Pun intended! 😀 Ik vraag aan 2 onbekenden waar ik de parking kan vinden en die 2 lieve mensen zijn zo vriendelijk om me te vergezellen. Ik ben een sociaal dier (zoals ze bij ons in West-Vlaanderen zeggen: ik zou babbelen tegen een hond met een hoedje op) en vertel hen dat ik van Montpellier kom waar ik uitgenodigd was door Pink Lady. Spontane reactie van de man: “Ah, komt die appel uit Frankrijk? Ik dacht dat die uit Australië kwam!”. Laat die misvatting nog heel wijdverspreid zijn. Aan mij om die de wereld uit te helpen (ik ben ambitieus!). Dat doe ik graag aan de hand van 10 weetjes over de Pink Lady, een rode appel die toch heel groen is!

1. Pink Lady, al 25 jaar geteeld in Frankrijk, Italië en Spanje

De Pink Lady ontstaat in 1973 in Australië waar onderzoeker John Cripps een Golden Delicious kruist met een Lady Williams. Het resultaat: een mooie roze appel met een perfecte balans tussen zoet en zuur. Een succesverhaal was in de maak. In 1997 worden de eerste bomen in Zuid-Frankrijk aangeplant en wordt Pink Lady Europe boven de doopvont gehouden, een associatie van gepassioneerde boomkwekers, fruittelers en leveranciers. Later volgen ook nog Italië en Spanje. De Pink Lady appels die in België in de schappen liggen zijn afkomstig van Frankrijk en Italië. Geen enkele reden dus om de appel links te laten liggen met als reden dat hij ‘van de andere kant van de wereld’ komt!

2. Uitstekende prijs-kwaliteit verhouding

Een andere reden om de Pink Lady niet in het winkelmandje te leggen, zou kunnen zijn omdat zijn prijs ietsjes hoger is dan die van de andere appelrassen, maar die prijs – die niet eens zoveel hoger is – is helemaal te verklaren. Ten eerste is de Pink Lady de appel met de langste rijping aan de boom. Die loopt op tot 7 maanden, van april tot en met oktober. Zolang de appel aan de boom hangt, vraagt hij om zorgen en onderhoud en dat betekent extra kosten. Bovendien is het een premium appel: alleen de allerbeste kwaliteit is goed genoeg (zie puntje 4). Maar last but certainly not least: de producent krijgt een eerlijke prijs voor zijn werk. Daar draag je dan graag een centje aan bij, toch?

3. Geen concurrent voor de Belgische appel

Nog een (foute) reden om niet voor de Pink Lady te kiezen, zou kunnen zijn dat je de roze knapperd als concurrent beschouwt voor onze Belgische appel. Fout! De Pink Lady is gewoon een àndere appel, een extra aanvulling in de appelrayon. De Pink Lady kan trouwens ook niet geteeld worden in België omwille van het klimaat. Om de appel te worden die de Pink Lady is, heeft hij warme dagen en koude nachten nodig en die hebben we hier niet.

4. Kwaliteit boven kwantiteit

Een waarde die de Pink Lady onderschrijft, is dat de kwaliteit primeert boven de kwantiteit. De roze appel ondergaat tal van controles voor hij ligt te blozen in de schappen van je supermarkt. De eerste kwaliteitscheck gebeurt uiteraard al in de boomgaard tijdens het manueel plukken. Maar daarna begint het pas: aangekomen in het sorteercentrum wordt élke appel eerst gescand door een camera die zelfs BINNENIN de appel kijkt. De ‘rotte appels’ (figuurlijk) gaan eruit. Daarna volgen nog meerdere menselijke controles zodat alleen 100% perfecte premium exemplaren in de verpakking belanden.

5. Zero waste

Wie na het lezen van de vorige paragraaf zich zou afvragen “allemaal goed en wel, maar worden al die imperfecte appels dan zomaar weggegooid?”, natuurlijk niet! Er gaat niets verloren van de Pink Lady oogst. 80% van alle appels wordt gebruikt voor de consumptie, 15% wordt verwerkt in appelsap en de resterende 5% gaat in dierenvoer. De Pink Lady bestaat voor 90% uit water en is dus prima geschikt als voeding voor de Camargue stier. Een appeltje voor de dorst dus. Letterlijk!

6. Duurzaamheid is key

Zero waste is één ding, maar Pink Lady zet ook in op duurzaamheid. Zo werd onlangs alle plastic geweerd en ingeruild voor een 100% kartonnen verpakking. Hiermee wordt gemiddeld 660 ton plastic bespaard op 1 seizoen. Ook al had die wissel enorme nadelen voor het bedrijf. Ten eerste was er de gigantische investering voor een nieuwe verpakkingsmachine (en mocht de oude machine bij het oud ijzer), maar bovendien zijn in de nieuwe kartonnen verpakking de glimmende appels veel minder goed zichtbaar. Wist je trouwens dat de appels zo glanzen doordat ze net voor ze verpakt worden geborsteld worden?

7. Het belang van biodiversiteit

Bij het telen van de Pink Lady wordt zoveel mogelijk ingezet op biodiversiteit. Een paar concrete voorbeelden:

• In samenwerking met imkers worden bijenkorven in de boomgaarden geplaatst tijdens de (korte) bloesemperiode. Maar dat niet alleen: er wordt ook ervoor gezorgd dat die bijtjes helemaal in hun sas zijn door bvb. waterputten aan te leggen, want een bijenkolonie heeft op piekmomenten 8 liter water per week nodig!
• Door gras te laten groeien tussen de rijen appelbomen, braakliggend land te onderhouden, heggen aan te planten,… creëren de telers de ideale omstandigheden voor de ontwikkeling van een hulpfauna.
• Overal worden nestkastjes opgehangen om de meesjes aan te trekken. Die eten immers de larven op, grote vijand van de Pink Lady.

8. Climate change, ook in Zuid-Frankrijk een ernstige bedreiging

Wie denkt dat de appeltelers in Zuid-Frankrijk op beide oren mogen slapen, heeft het bij het verkeerde eind. Toen ik er was, werden er voor de nacht van de zaterdag op zondag vriestemperaturen voorspeld. Zoiets verwacht je bij ons, maar toch niet in Zuid-Frankrijk? Het was dus alle hens aan dek en ook bang afwachten. Maar niet alleen het vriesweer kan de appeloogst dwarsbomen. Zo werden er een paar jaar terug in de zomer temperaturen gemeten tot 47° C en de appels hingen vanbinnen als het ware gestoofd aan de bomen. Warme dagen en koude nachten, OK, maar liefst toch niet te extreem!

9. Een appel die in de smaak valt van de Belgen

De favoriete appel van de Belg is vooral zoet en knapperig. 55% van de Belgen verkiezen een zoete appel (21% een zure) en 2 Belgen op de 5 geven de voorkeur aan een rode of roze appel (tegenover 15% aan een groene of gele appel). De Pink Lady wordt door 68% van de appelconsumenten genoemd als 1 van hun 3 favoriete rassen. De Pink Lady behaalt een score van 8,4/10 voor smaak vs 7,8 voor andere appels.

10. Uit het vuistje, verwerkt in een dessert, maar ook in een hartig gerecht

Een Pink Lady is heel geliefd bij de Belg en dat is makkelijk te verklaren: een Pink Lady is sappig, knapperig, licht-zuur én zoet. Bovendien behoudt de appel tijdens het bakken perfect zijn vorm. Ik nam de proef op de som met een recept met gebakken Pink Lady (check it out hier). Kortom, het is een all-round appel die het uitstekend doet als tussendoortje, maar ook verwerkt in een appeltaart en evengoed in een salade, met zachte en harde kazen of in boter gebakken bij geroosterd vlees… Pommapétit !

Voor wie mijn 2-daagse in Montpellier eens wil meebeleven, heb ik speciaal al mijn stories (inclusief filmpjes, maar ook toeristische foto’s van Montpellier zelf) opgeslagen in mijn highlights. Voor deze perstrip voor een duurzame appel reisden we trouwens met de tgv. Ah ja, practice what you preach he!

Dan rest mij alleen nog om het voltallige team van Pink Lady Europe en Grégoire Van den Ostende van Breaking News te bedanken voor de organisatie en hartelijke ontvangst.