Of ik zin had om de officiële persconferentie bij te wonen van de eerste Belgische editie van het vermaarde Nespresso Atelier op donderdag? Mijn interesse was gewekt en ik las verder. Het programma zag er veelbelovend uit: aanvang om 11u, 12u30 culinaire verwennerij door topchefs David Martin van La Paix* en Filip Claeys van De Jonkman**, einde voorzien om 14u. De moed zakte me in de schoenen… Een weekdag. In Antwerpen. Dat betekende een halve dag verlof opnemen. Alweer. Het einde van het jaar nadert en mijn verlof is zo goed als opgesoupeerd. Letterlijk en figuurlijk. Drie vierde van mijn verlof gaat op aan blogevents…

Anderzijds ben ik een Nespresso fan. (Mijn favoriet? De Caramelito. Tjah…) En twee sterrenchefs die koken. Maar ik kon het écht niet maken. Volgende maand staat een persreisje naar Parma (voor de Parmaham) op de agenda en in december komt er nog iets bijzonder leuks aan. En dus putte ik me uit in excuses en spijtbetuigingen aan het adres van het PR-bureau en weigerde met heel veel tegenzin. Ik had duidelijk de juiste snaar geraakt, want er kwam een tegenvoorstel: “Ik heb een beperkt aantal plaatsjes om ’s avonds deel te nemen tijdens het Atelier. De avonden starten meestal rond 18u met workshops rond koffie en diner door chefs (iedere dag andere chefs) start rond 19u30. Einde rond 21u30. Je kan dan de chef volgen in de keuken, eventueel al tijdens de voorbereidingen…” Agenda meteen gecheckt en jaaaaaaaaaaa, op vrijdagavond had ik nog geen plannen. Binnen de 5 minuten stond daar Nespresso Atelier in.

En zo reed ik vrijdagavond richting Antwerpen. Ondanks het goede weer zat het verkeer hopeloos vast. De PR-dame liet me al snel weten dat ze het niet haalde, maar het alleen-zijn kon mijn pret niet bederven. Ik had immers mooie vooruitzichten, te beginnen met een cocktail op basis van koffie (What Else?) van niemand minder dan bartender Ran Van Ongevalle van The Pharmacy. Mijn stresslevel zakte meteen en ik genoot met al mijn zintuigen. Wat een mooie locatie, dat KAS-museum: stijlvol én met een prachtig panorama over ’t Stad en de Schelde. Al snel knoopte ik een gesprek aan met een bijzonder aangenaam echtpaar. De dame verklapte me dat alle genodigden gedurende de 10-daagse eigenlijk gewoon consument zijn bij Nespresso en lukraak worden uitgekozen om op een van de Nespresso momenten (lunch, brunch, moment gourmand of diner) aanwezig te zijn. Lucky people! Als klantenbinding kan dat wel tellen.

Toen het sein gegeven werd dat het diner ging starten, mocht ik mee de laatste hand leggen aan de drie amuses van sterrenchef Thomas Locus van Bistro Margaux (een oude bekende, ik volgde ooit een kookworkshop bij Miele waar hij toen als gastchef optrad, klik hier). Wat leuk! Wat een unieke ervaring alweer. De hapjes waren stuk voor stuk kleine kunstwerkjes: beenham met mosterd en mimolette, rode zalm met avocado en grapefruit en tot slot Holstein rundvlees met truffel geserveerd op maïsbrood. Hierbij kwam een Zilveren Parel, Chardonnay 2008, Méthode traditionnelle van wijnkasteel Genoels-Elderen uit Riemst.

Sommelier Yanick Dehandschutter (Sommelier of the year 2015 en Beste Sommelier van België 2013-2014) gaf uitleg: “De Zilveren Parel wordt volledig gelagerd in eikenhouten vaten. Bij het bottelen wordt er gist en suiker toegevoegd waardoor er een hergisting op fles gaat plaatsvinden. Door deze hergisting ontstaat er koolzuur en druk in de fles (tot 6 Bar). De Zilveren Parel uit de eikenhouten vaten rijpt 36 maanden op fles.”

De toon was meteen gezet. Dit werd een topavondje om in te kaderen! Doordat er een persoon niet was komen opdagen (ik vermoed de PR-dame, bedankt files!), had ik ondertussen mogen plaatsnemen aan tafel. Het toeval wilde dat ik terug bij hetzelfde sympathieke koppel van boven aan de bar belandde. Het ijs was dus al direct gebroken.

Als voorgerecht kregen we gambas van topkwaliteit met Chinees 5-kruidenpoeder met een zoet-zure reductie met honing en Ristretto Origin India. In het glas komt een Pinot Gris 2013 van Château Bon Baron, een rijke droge witte wijn gerijpt op barrique met een stevig karakter van droog fruit, hout en kruiden. Haar frisheid en levendigheid en haar delicate bloemige aroma duiden op een kwaliteitswijn. 

Vervolgd wordt met een sappig stukje ree met groene kool, knolselder, Lampong peper en een jus op basis van dezelfde Ristretto Origin India. De verrassende wijn hierbij is een wijn op basis van kersen van het wijnhuis Château d’Elohim, een krachtige wijn die perfect kan opboksen tegen de dito smaken op het bord.

Als afsluiter krijgen we een vederlichte chocolademousse en een crémeux van Fortissio Lungo koffie, van niemand minder dan meester-chocolatier Jean-Philippe Darcis. In het glas een Ratafia du Seigneur Ruffus van 18,5% afkomstig van de Vignobles des Agiases in Haulchin. De ratafia blijft een jaar in houten vaten rijpen. Laat ik nu net al 2 jaar zo’n flesje in mijn wijnrekje staan hebben, ooit gekregen van een Waalse vriend. Aangezien ik in mijn goodiebag ook de receptfiche van het dessert mee naar huis kreeg, zit de kans erin dat ik dit binnenkort eens thuis ga proberen namaken. Uitdagend, maar ik hou wel van een uitdaging… 😉 En ik heb meteen al de aangepaste dessertwijn voor erbij!

Mijn conclusie? Wat de 12 Belgische topchefs, chocolatiers, patissiers, sommeliers en bartenders hier 10 dagen lang presteren is van het allerhoogste niveau. Nespresso is een love brand die naam waardig!

Bedankt Ann van O Sérieux! om (ongewild) je plekje aan mij af te staan! Je hebt wat gemist! 😉

Meer weten/lezen? Check it out: https://www.nespresso.com/atelier/be/nl/