Afgelopen vrijdag en zaterdag was ik samen met mijn vriendin Ann in London. Neen, niet voor de royal wedding en ook niet voor de finale van de FA Cup, maar om te food shoppen. Van een bad timing gesproken… Toen we reserveerden hadden we er helemaal niet bij stilgestaan dat Harry en Eden dit weekend ‘in actie’ kwamen. Maar al bij al viel de drukte nog goed mee en konden we ons programma helemaal afwerken zoals we het voorzien hadden. Correctie: zoals Ann het voorzien had. Ik ben totaal geen London kenner en liet me graag door haar op sleeptouw nemen… London in 6 go-to foodspots!
Israeli style lunchen bij The Palomar
Voor de lunch had Ann geboekt bij The Palomar, een adresje dat ze doorgekregen had van onze andere foodie friend Christine. Ze had gevraagd naar 2 plaatsjes aan de bar zodat we volop van de bedrijvigheid in de open keuken konden genieten. Het restaurant staat bekend voor zijn sharing dishes, gerechtjes die in kleine tot middelgrote porties op tafel komen en die je deelt met je tafelgenoot.
We scheurden van de honger (Ann had me al om 5u30 opgepikt, want we moesten al om 7u in Brussel Zuid zijn om om 8u de Eurostar te nemen) en bestelden een portie ‘handmade pitas josperized with love’ en ‘kubaneh’ met 3 dipsausjes (de suggestie van de dag), ‘seared scallops with corn, new potatoes & bacon’, ‘shakshukit with beef, lamb, pistacchios & pine nuts’ en als garnituur voor erbij ‘polenta with mushrooms, asparagus en truffle’. In het glas (lees: karafje) een Gruner Veltliner.
De ‘pitas’ waren warme steamed buns die net voor het serveren uit de Josper kwamen, een houtskool oven en grill in één. Kubaneh is een pull apart bread dat traditioneel door Jemenitische Joden gebakken werd op vrijdagavond om dan op Shabbath gegeten te worden. Alles, van begin tot eind, was héérlijk. Wat een smaakbommen. Geen moeilijke bereidingen of fiekefatjerietjes, maar pure smaken met heel veel kruiding. Om maar een voorbeeld te geven. Ik ben geen fan van polenta. Ann ook niet. Totaal niet. Maar dit potje lepelden we leeg tot het allerlaatste korreltje. Ook al was onze honger tegen dan al lang gestild. Wat een topper, dit adresje!
Ter info, we betaalden 94,44 GBP, de (supervriendelijke) dienst inbegrepen.
De Food Hall bij Fortnum & Mason
Over dit adres kan ik eigenlijk vrij kort zijn: je vindt er àlles verzameld op één plek. Very stylish, very British en… very expensive. Je neemt best een dikke portemonnee of een goed voorziene credit card mee. We gaven onze ogen volop de kost, maar daar bleef het ook bij. Kijken mag, aankomen beter maar niet. ?
https://www.fortnumandmason.com
High tea in style bij The Wolseley
Hoewel we totaal nog geen honger hadden, zakten we tegen 16u af naar The Wolseley voor de ‘afternoon tea’, een Engelse traditie die we als echte foodies niet mochten missen. Alweer een aanrader van Christine en alweer een voltreffer! We gingen voor de full monty: de high tea met champagne, een glaasje Pommery Brut Royal. Tenslotte hadden we niks uitgegeven bij Fortnum & Mason. ? Prijskaartje: 40 GBP p.p. Maar het was elke penny meer dan waard.
Op een étagère kwamen scones met clotted cream en jam, een assortiment van 6 mini-gebakjes (éclairs met caramel au beurre salé, een frambozen tartelette, een cupcake met pistache frosting, een trio van chocolade gebak afgewerkt met eetbaar goud, een puntje cheesecake en een stukje checkerboard cake met citroen en aardbei) en een resem hartige boterhammetjes (met eiersalade, gerookte zalm, kipsalade, komkommer en zongedroogde tomaten).
We voelden ons als 2 koninginnen en bleven uren plakken in de fauteuils. Enerzijds omdat het er zo gezellig was, maar anderzijds ook omdat we gewoon geen honger meer hadden, maar toch niks wilden/konden laten staan. Wie mij volgt op Instagram zag in mijn stories de foto van een lege plateau. Schijn bedriegt dus he, want de boterhammetjes namen we mee in een doosje. ?Trop c’est trop!
Ter info, Ann nam een Diet Coke en ik nam koffie i.p.v. thee. Dit werd ons niet aangerekend. Tof!
Royaal ontbijten bij Hoi Polloi
Hoi Polloi had Ann ontdekt dankzij de blog van Caroline. Wat we niet wisten, was dat dit eigenlijk gewoon de ontbijtzaak was die bij ons hippe hotel Ace hoorde… Als je ’t niet weet zijn, loop je dit adresje zo voorbij. Je moet immers door een bloemenzaak voor je erin komt. Of door de lobby van het hotel dus. Zo hadden we al 2 x 250 meter gestapt en kwamen we terug aan ons hotel voor we dit doorhadden. De vermoeidheid van de dag ervoor begon ons parten te spelen… ?
We hadden gereserveerd, maar eigenlijk was dit niet echt nodig. Hoi Polloi is grooooootttt! Om onze (tijdelijke) status van hipsters alle eer aan te doen, bestelden we een avocado toast met gepocheerd ei en hot sauce. Maar niet alleen dat! Ik nam ook nog een stapel Buttermilk pancakes with vanilla Chantilly & blueberries, terwijl Ann French toast with banana, maple cream & candied pecans bestelde. Onze ogen waren duidelijk weer groter dan onze buik! De porties waren gi-gan-tisch! We waren klaar om 15.000 stappen te zetten, want Ann wilde niet 1 maar 2 foodmarkten bezoeken.
Borough Market, het food walhalla van London
Als er één plaats is die je MOET aandoen, dan is het Borough Market wel. De overdekte markt is gevestigd in het centrum van Londen nabij London Bridge. Je kan het zo gek niet bedenken of je vindt het er en dat alles voor heel betaalbare prijsjes: vlees, vis, groenten, kruiden uit alle uithoeken van de wereld, kaas, brood,… Ik kocht er Italiaanse kaas van Drunk Cheese, champignon paté (vegan en verrassend lekker!), poeder van rode biet en bosbessen bij Spice Mountain, een plak gekaramelliseerde hazelnoten met kaneel (OMG!) en… een bakboek van Bread Ahead. Hun donuts zagen er zo lekker uit (vergeet de donuts die je bij ons vindt, maar denk aan bv. donuts met caramel, sea salt & honey comb) dat ik stante pede hun bakboek kocht om die zelf te maken. Ze organiseren trouwens ook workshops, wat Ann en ik meteen deed beslissen om binnenkort terug een retourtje London te boeken om zo’n workshop te volgen. Tjah, je bent het impulsieve type of je bent het niet. Wij zijn dat duidelijk wel.
http://www.boroughmarket.org.uk
Maltby Street, streetfood vanuit de hele wereld
Op wandelafstand van Borough Market (nu ja, da’s relatief, het is een klein eindje stappen, maar zo verbrand je het teveel aan calorieën weer) vind je Maltby Street. Vind je op Borough Market àlle ingrediënten om zelf aan de slag te gaan in de keuken, dan is Maltby Street dé place to be als je wil eten. Het staat er vol met eetkraampjes waar je streetfood vanuit de hele wereld kan eten, het is er keigezellig en helemaal niet duur! Ann en ik genoten van de leuke en bruisende sfeer, Ann met gyosa’s van een sympathiek eetkraampje en ik van een pint (Engels formaat!).
Let wel, de markt is enkel open op zaterdag en zondag!
Enkele praktische tips:
Schaf je een Oyster Card aan. Hiermee kan je gebruik maken van àlle openbaar vervoer in London, zoals metro als de dubbeldekbussen. Je laadt de kaart op met een bepaald bedrag en na elke rit gaat er een som van je kaart. Je Oyster card blijft ‘eeuwig’ geldig.
Download de City Mapper app. Dit is de ideale app om je traject van punt A naar punt B te plannen. De app vertelt je hoe je het snelst of het voordeligst reist en vermeldt zelfs het tijdstip van vertrek van metro of bus. Niet enkel voor London trouwens!
Conclusie:
Zo zo, de laatste keer dat ik in London was, was in 2011 om er de marathon te lopen en alle voorgaande keren was om de klassieke trekpleisters te bezoeken (Tower Bridge, de kroonjuwelen, Harrod’s,…). Nu leerde ik London van een andere, hippe kant kennen. Als je denkt alles al gezien te hebben, go to London. You ain’t seen nothing yet!
Mijn laatste tip: dé modetrend voor mannen wordt véél te korte broeken met witte tenniskousen (!) onder (zoals in water in de kelder, maar niet een beetje water, wel een volledig ondergelopen kelder als na een wolkbreuk!) en voor dames véél te korte rokjes met véél te hoge hakken. We’ll be back!
Leuke reportage met prachtige foto’s…
Dankjewel Geert! Nochtans gewoon met mijn iPhone getrokken.
haha Myriam, wat heb je dit weer geweldig geschreven! gaan jullie volgende keer volgens de Londense hippe dresscode? 😉
Uiteraard, Petra, hipster is my middle name! ?
Deze blog doet mij instant watertanden en zin krijgen om ook Londen eens te gaan verkennen. Spijtig dat nu net alle verlengde weekends op zijn.
Een dagje verlof boeken, he Krista en zo een verlengd weekendje forceren. Yes, you can! ?
Hey Myriam! Alles toftoftof ?! Ik bedoel bijna alles… Wat ik jou wil vragen is of t niet mogelijk is om de foto’s die je plaatst op d een of d andere manier te vergroten of in detail te bekijken… Zou nog leuker zijn!
Groetjes
Martine
Oei Martine, geen idee eigenlijk… grote, zware foto’s maken mijn site trager. Ik zal het eens navragen.
Groetjes
Myriam
Zou tof zijn!
Hetzelfde ook voor de foto’s die je plaatst bij jouw recepten…?
Ik hoop dat het lukt!