Voor een keer geen recept of review, maar mijn ongezouten persoonlijke mening. Niet dat die ertoe doet, maar ik wil graag dat jullie mijn visie kennen over bloggen, iets waarmee ik nu toch al 8 jaar heel actief bezig ben. Onlangs kwam ik een bijzonder mooie tekst tegen op de Instagram account van The Socialkind Network. Een probleem: die tekst was in het Frans en dus kon ik hem niet delen. Pas op, ik onderschat jullie kennis van de Franse taal niet, zenne. Ik zou niet durven. ? Maar ik vertaalde hem (zo kwam mijn opleiding van bedrijfsvertaler nog eens van pas) en deelde hem in mijn Instagram stories. Dit is de tekst in kwestie:
“Influencer zijn, DAT IS inspireren, anderen helpen, waarden hebben en echte waarden hoog in je vaandel dragen zoals solidariteit, vrijgevigheid en transparantie. DAT IS je overtuiging delen, je inzetten, creëren, innoveren, in dialoog gaan, dingen in beweging willen zetten, bijdragen tot een betere wereld. DAT IS (OPR)ECHT zijn, het is een ECHTE roeping, een ECHTE passie hebben en die delen, voor niets, simpelweg, eerlijk. Het is doen dromen, een haalbaar ideaal belichamen, nuttig zijn, de ander liefhebben, hen iets bijbrengen om zichzelf te verrijken. DAT IS verantwoordelijkheidsgevoel hebben, nederig zijn, ECHT zijn, de ander toestaan om zichzelf te herkennen in wat je zegt en wat je concreet doet voor hen en voor de wereld. DAT IS geven zonder er iets voor terug te verwachten… Influencer zijn is meer dan een passie, het is een echte roeping.”
Tot zover de eerste positieve boodschap, waarin ik me 200% kon/kan vinden. Maar er volgde ook nog een tweede pancarte. Een die met de vinger wijst, die beschuldigt, die tegen schenen schopt. Ik twijfelde een tijdje of ik die wel zou delen, want ik wil enkel een positieve boodschap uitdragen. Maar anderzijds kon ik me terug volledig vinden in wat er geschreven stond en deelde het dus ook maar:
“Influencer zijn, DAT IS NIET, in tegenstelling tot wat zoveel mensen denken, inclusief zij die zichzelf als influencer zien, non stop producten promoten, betaald worden om abonnees aan te moedigen om meer en meer uit te geven, pakketten openen en ‘dankjewel’ zeggen tegen het pr-bureau terwijl er een promotiecode aan de “o zo dierbare” volgers gegeven wordt, non stop collabs en gesponsorde posts en video’s doen, je volgers misleiden door hen producten te laten kopen die ze vaak niet nodig hebben, kortom geld verdienen op de rug van anderen… Influencer zijn, DAT IS GEEN business, laat staan een job. Dit alles is niet meer of minder een verkoper van de nieuwe generatie.”
Zo, het hoge woord is eruit. Ik erger me dus aan accounts die zoals hierboven zo mooi verwoord staat constant bezig zijn met unboxing, taggen van merken (al dan niet in hun domein), organiseren van give-aways (al dan niet in hun domein), sponsored content (al dan niet duidelijk aangegeven zoals dat zou moeten volgens de guidelines van de FOD),… Als ik zin heb om naar een reclameblok te kijken, dan zet ik mijn tv wel op VTM of VIER.
Niet heiliger dan de paus
Pas op, ik heb het ook gedaan. En doe het nog. Maar steeds meer met mate. En ALTIJD eerlijk. Ik ga altijd erbij zetten #gekregen of #collab of #uitgenodigd. Als dat er niet bijstaat, betekent dat dat ik het gewoon zelf betaald heb. Zoals wanneer ik groenten en fruit ging kopen bij Fruit 4 You (ging inderdaad, voltooid verleden tijd, de winkel is sinds zaterdag definitief dicht), of aardbeien bij Fruithoeve Van Poucke of vis bij C-Food Lochristi. Ik betaal alles netjes tot de laatste centiem zelf. Waarom ik die winkels dan vermeld? Omdat ik oprecht fan ben van die lokale handelaars die met veel passie hun job doen en jullie wil inspireren om er ook langs te gaan (en zo te genieten van de lekkerste aardbeien en beste vis van Lochristi en omstreken!).
Maar ja, ik heb dus ook samenwerkingen lopen. Zoals met Campina bvb. Ik hoor het jullie luidop denken: “gisteren was het Wereldmelkdag en wat was jouw eerste Instagram story, Myriam? Just! “Reclame” voor de nieuwe, meer ecologische kartonnen verpakking van de Campina Weidemelk.” Jullie hebben gelijk. Dat is een waarheid als een koe! (Hebdem? ?) En ik heb het er – eerlijk gezegd – moeilijk mee wanneer het merk me vraagt om zo’n commerciële boodschappen uit te dragen. Maar ja, mijn “collab” met Campina is een betalende en dat maakt het dus lastiger om te weigeren.
Anderzijds is het wel zo dat Campina voor 200% aansluit bij wat ik ben en wat ik doe. Mijn blog had in plaats van Hap & Tap evengoed “Goei Boter en Volle Room” kunnen heten. En dus neen, ik heb er geen spijt van dat ik met het zuivelmerk in zee ben gegaan. Die eurootjes die ik ermee verdien, zijn een druppel op een hete plaat voor al mijn zotte bloguitgaven: backdrops (uit Rusland!), een dure camera, servies, ingrediënten,… Ja, maar ingrediënten mag je niet rekenen, want je eet dat toch allemaal op daarna? Klopt! Maar als een gerecht afgewerkt moet worden met eetbare bloemetjes, dan tel ik daar met plezier 5 EUR / pakje voor neer. Een uitgave die ik niet zou doen als het maar voor een gerecht is voor mijn man en mezelf. (Ik klaag niet hoor, dit alles is volledig mijn vrije keuze!).
Maar ik wil nog even terugkomen op die betaalde collabs. Ik snap dat het niet eenvoudig is voor (jonge) mensen die van hun blog hun job willen maken om voorstellen te weigeren, maar anderzijds heb ik het er moeilijk mee om pakweg de ene week Bru en de andere week Spa bruis te zien passeren in hun feed. (De genoemde merken zijn puur ter illustratie). Of nog, influencers die ‘gezondheid’ claimen en dan overstag gaan voor de centen door een ongezond product te promoten. Of nog, influencers die zweren bij ‘lokaal’, maar dan wel ineens schaamteloos ingrediënten van de andere kant van de wereld in een smoothie zwieren… Een beetje meer ethiek mag wel, naar mijn bescheiden mening. Al zijn de praktijken bij foodbloggers maar klein bier in vergelijking met beauty en fashion influencers. Dat moet ook gezegd worden!
Dansen op een dunne koord
Ik krijg ook zo’n voorstellen: voor mayonaise, voor bikini’s (true story!), voor vegan spread (niks tegen vegan spread, maar dat past gewoon niet bij deze Miss Zuivel!), maar doordat ik fulltime werk, kan ik die voorstellen vriendelijk maar kordaat weigeren. En echt waar, dan mogen ze nog met zoveel euro’s staan zwaaien als ze willen, ik doe het NIET.
Wat ik wel doe? Dat is producten aanvaarden van startende ondernemers (messen van Ayfema, handmade ceramics van Aster Caemaert, een handgemaakte houten lepel van Joris,…) om die in beeld te brengen. Onbezoldigd. Puur uit idealisme en om die mensen een duwtje in de rug te geven. Wat ik ook nog doe, dat is betalende opdrachten aanvaarden van merken die ik sowieso gebruik en waar ik voor de volle pond achtersta. Grote merken waarvoor ik niet voor niets wil ‘werken’. Maar ook dan probeer ik mijn eigen Hap & Tap stijl te bewaren en jullie te inspireren met kwaliteitsvolle recepten. Ik denk daarbij spontaan terug aan mijn opdracht voor Maille mosterd toen ik mosterdijs maakte.
Het hoge woord is eruit: ‘werken’. Uuuuuren ‘werk’ kruipen in mijn blog en elk vrij moment gaat eraan op (tot op de kappersstoel toe, al mag dat nu niet meer): gerechten uitzoeken, boodschappen doen (vaak in meerdere winkels), gerechten klaarmaken ondertussen mijn social media verzorgend, foodstyling doen, foto maken, nabewerking van de foto’s doen, recept uittikken, recept delen op de blog en op al mijn social media kanalen (tenslotte wil ik graag na al die ‘moeite’ dat mijn creatie zoveel mogelijk gezien wordt), al jullie vragen beantwoorden (die alsmaar vaker via alle mogelijke wegen gesteld worden: Facebook messenger, Instagram direct message, e-mail, reactie onder het blogartikel zelf,…). Maar voor mij is dat geen werk. Het voelt niet als werk. Het is een passie om mijn kennis te delen en jullie te inspireren. Mijn mooiste beloning? Een spontaan mailtje of een fotootje dat jullie iets gemaakt hebben en dat het lekker was.
En daarmee hebben jullie – wat mij betreft althans – het antwoord op de hamvraag: “Bloggen, big business of pure passie?”. Maar misschien ben ik gewoon goed gek en naïef. Dan zij het maar zo.
Graag eindig ik, zoals ik begonnen ben, met een tekstje van The Socialkind Network:
Doe de dingen met je hart
om dat van de mensen te winnen,
onvoorwaardelijk,
voortdurend
en natuurlijk.
Na verloop van tijd zal je
een grote plaats innemen in dat van hen.
Bij een persoonlijk artikel horen persoonlijke foto’s. Met dank aan Wendy van Ekkow!
Heel goed bezig met u blog zie er elke keer naar uit naar de gerechten leuk om te lezen en zeker de gerechten te proberen top
Myriam, tof dat je het zo allemaal verwoord maar ik heb er weinig problemen mee. Hobbykoks die een blog volgen doen dat uit interesse en soms komt er een ingrediënt of zo dat men niet kent. Als er dan een link staat waar het gevonden is, helpt men de mensen vooruit. Anders krijg je toch maar mailtjes hieromtrent.
Zolang men niet de indruk krijgt dat ge gepushed wordt, lijkt me alles oké.
Dus keep on going
Myriam, ik kan het best geloven dat zo’n blog zeer veel werk en energie vraagt. Ik denk dikwijls die Myriam wanneer doet die dat allemaal? Je werk mag gezien worden. Mooie foto’s, mooie gerechten doe zo verder ik geniet ervan. Al de rest neem ik erbij, ik heb daarmee geen problemen. Ik zou zelf wat meer tijd willen om meer dingen te maken.Maar dat lukt spijtig genoeg niet altijd.
Ik vind het helemaal niet erg als je af en toe eens een product promoot en daarvoor betaald krijgt. Het zal wel eens stressen zijn om de, door jezelf opgelegde deadlines te halen en steeds weer met iets nieuws op de proppen te komen. Wij krijgen dankij jouw inspanningen gratis en voor niets de leukste recepten ter beschikking. Als jij daar zo hier en daar iets mee verdient of cadeau krijgt dan is je dat van harte gegund.
Doe gewoon verder!!!
dag myriam,
Ik heb daar geen problemen mee. Doe zo verder
Myriam, ik vind je een voorbeeld van een integere blogger. De passie spat uit elke zin, elk recept, elke foto en ik kijk telkens uit naar weer een nieuwe post van je. Dat je soms betaald krijgt voor een dienst vind ik niet meer dan normaal en de ‘krijgertjes’ ter promotie zijn je meer dan gegund. Ik trek dan ook geen enkele vergelijking met de vele leeghoofden op Instagram die het veelal moeten hebben van al of niet gefilterde blootheid. Jij stopt een enorme hoeveelheid tijd en werk, kennis en kunde, ziel en zaligheid in je blog (en geld) en ik zou het alleen maar fijn voor je vinden als je betaalde samenwerkingen aan zou kunnen gaan die aansluiten bij jouw integriteit. Ik hoop dat je nog heel lang doorgaat op deze weg!!
Inderdaad Myriam, doe gewoon verder! Ik geniet van de vele gerechtjes, mooie foto’s, leuke teksten,… waarbij het toch wel heel duidelijk is dat alles vanuit je kookpassie komt en enige vorm van winstbejag daar heel erg ver van af staat. Dikke merci voor alles!
In het weekend de aardbeiensorbet met vlierbloesem geprobeerd : super eenvoudig en inderdaad superlekker!!!
Beste Myriam
Zoals al verschillende van je volgers al vertelden (beter gezegd…’schreven’), kijk ik ook telkens weer uit naar je inspirerende gerechten. Soms promoot je daarbij een bepaald product, merk of magazine – of het nu betaald is of niet, dat laat me Siberisch koud. Trouwens de kosten die je maakt om ons telkens ‘in het ideale kader’ het resultaat te tonen, zijn kosten die je, zoals je heel terecht stelt, normaliter niet zou maken ‘voor jullie tweetjes’…Het is uiteindelijk aan ons om je advies/suggestie te volgen, niet? Als ik voor familie, vrienden, feestjes kook en de vraag wordt gesteld waar ik die lekkere groente, dat prachtig stukje vlees of leuk bordje heb gehaald dan vertel ik dat ook…Ben ik dan plots een ‘influencer’ die hoopt op een mogelijke ‘betaalde/niet betaalde’sponsoring van de lokale bio-boer, de artisanale slager, het serviesmerk,…? Nee, helemaal niet, enkel een gepassioneerde kok die graag die informatie deelt…
Blijven gaan, Myriam! Blijf je passie met ons delen!
Dikke ‘virtuele’ knuffel!
Rudi
P.S. Oh ja, nog een culinaire reactie voor de sympathieke criticasters die menen dat gepassioneerde foodbloggers zoals jij enkel ‘verkopers van de nieuwe generatie’ zijn…”Occupe-toi de tes oignons” of beter nog “Vas te faire cuire un oeuf’!
Met veel aandacht heb ik net je blog gelezen. Mooi geëindigd met het tekstje. Ga zo door! En dat mosterd ijs, die gaat nog ’n keer gemaakt worden…
Het artikel is me uit het hart gegrepen. Wanneer vermelding van een tool of grondstof bijdraagt tot het maken van een goed product, dan is het vrij logisch om dit te vermelden, en dan kan er nog de toevoeging zijn over betaling etc. Lokale ondernemers steunen is een groot goed, waar we trots op moeten zijn. De huidige crisis Laat weer eens zien dat het handig is wanneer er lokaal een en ander te verkrijgen is en deze ondernemers hebben het steuntje in de rug zeker nodig. Het is goed om dit probleem onder de aandacht te brengen, vaak hebben lezers/kijkers geen idee hoe een en ander werkt, dus bedankt voor deze blog.
Beste Myriam
Ik volg je nog niet zo heel lang. Toch wil ik even reageren. Een kwestie van je een hart onder de riem te steken. Doe verder zoals je bezig bent. Ook ik kijk uit naar je blogs, posts, mooie foto’s…en vind het fijn als je reageert op mijn likes. Trek je niets aan van de criticasters. Ik hoop dat je voldoening haalt uit de positieve reacties en dat je nog lang mag doorgaan met je blog. Ik vind er veel inspiratie in.
Lieve Miriam,
Zoals jij iedere dag weer je recepten op je blog plaatst, kun je alléén maar op deze manier doen als je daadwerkelijk gepassioneerd bent!
En dat je af en toe iets “gesponsord” plaatst…. een mens moet ergens van leven hè! Groot gelijk en hier is absoluut geen excuus voor nodig hoor!
Daarom dus een dikke ?? duim en ik hoop dat je hier nog heel lang mee doorgaat.
Lieve groet,
Paula
Dag Myriam, voor dit artikel wil ik uitzonderlijk eens reageren.
Als extreem gepassioneerd hobbykok volg ik veel Belgische en internationale foodblogs, en ik kan absoluut bevestigen dat je zowat de meest integere en complete foodblogger bent die ik al jaren volg.
Vele blogs besluit ik niet te volgen na het lezen van 1 of meerdere (commerciële) posts of stop ik met volgen na de zoveelste aanbeveling die totaal niet bijdraagt aan een perfect eindresultaat op het bord.
Als je, zoals jij, gepassioneerd met iets bezig bent zoals koken (maar dat geldt zeker ook voor bijv. fotografie, auto’s, enz) heb je automatisch wel een voorkeur voor bepaalde merken of toestellen, net omdat je daarmee net dat tikkeltje beter resultaat kan behalen dan met andere.
Op jouw blog kan ik steeds degelijke en volledige recepten terugvinden, en eventuele samenwerkingen worden steeds netjes en transparant vermeld, en dat is juist wat ik net zo apprecieer aan je blog. Wanneer je met een merkt samenwerkt, sta je daar met een reden ook voor de volle 100% achter en is het meer dan duidelijk dat je niet voor het snelle geld hebt gekozen.
Je gaat soms erg ver om de samenwerking zelfs te verklaren, hoewel dat absoluut niet nodig is.
Je passie straalt af op jouw gerechten, keuzes voor ingrediënten en samenwerkingen, en ik kan alleen maar zeggen: keep up the fantastic work.
Ik blijf je zeker volgen, met veel honger en goesting!
Dag Myriam, momenteel sta ik op een laag pitje, maar dat wil niet zeggen dat ik me niet op de hoogte blijf houden van wat je allemaal doet, klaarmaakt en blogt. Voor wat jij doet voor je volgers, voor de constante regelmaat, voor het uitzoeken van bereidingen die er soms exclusief uitzien maar eigenlijk door iedereen kunnen gemaakt worden, de tijd nemen om de vragen van de fans te beantwoorden, ….ik stop hiermee, de + lijst is oneindig?. Voor mij is al dat “krijgen” je kan harte gegund. Te weinig eigenlijk voor de vele vrije tijd uren die je erin steekt.
En dan weten dat er poppemiekes zijn die pronken met hun gratis boxen op IG maar die ze waarschijnlijk zelf niet openen omdat hun plaknagels zouden kunnen afscheuren … De echte fans, stille of luidruchtige, blijven je steunen in wat je doet.
Ik kijk in ieder geval elk weekend weer uit naar je blog.
Geniet er steeds van zowel om te lezen ,te koken en vooral om daarna van het eten .
Ga nog lang zo door en geniet er ook van en dat straalt je blog ook uit!
Gr marinette
Beste Myriam,
Ik volg al enkele jaren jouw blog en ik weet dat jij steeds oprecht je mening geeft over de producten die je (al dan niet gesponsord) gebruikt. Niet voor niets heb ik mij na jouw lovende video’s (jammer dat je er al zo lang geen meer gemaakt hebt) een CookExpert aangeschaft. Ik volg ook andere foodblogs en soms zie je dan een product de sterren de hemel in geprezen worden en dan weet je al meteen dat minstens 5 andere bloggers geheel toevallig precies op hetzelfde moment datzelfde product bejubelen zonder ooit een kritische noot. Dan weet je genoeg.
Nogmaals dank voor je mooie recepten en goed geschreven teksten. Ik hoop dat je nog lang zal doorgaan en misschien af en toe nog eens een filmpje wil posten??
Lieve