- Hap en Tap - https://www.hap-en-tap.be -

Tip voor een trip: hanzestad Zutphen!

Tip voor een trip: hanzestad Zutphen!

Cheese Valley, Texel, de Veluwe, Leeuwarden, Zeeland, Brabant,… mijn uitstapjes naar onze noorderburen zijn ondertussen niet meer op 1 hand te tellen, maar mijn trip naar de hanzesteden Zutphen en Deventer van afgelopen weekend spant toch wel de kroon. Wat een verwennerij! Wat een prachtige steden, echte openluchtmusea als het ware, die naast hun rijke geschiedenis nog veel moois én vooral lekkers te bieden hebben. Uiteraard ging ik voor “the good food & drinks” en vond die er in overvloed. Ik deel hieronder mijn verhaal zoals ik het beleefd heb én zoals jullie dat ook kunnen doen. Jullie kunnen perfect in mijn voetstappen treden om nadien naar huis te rollen. Dat deed ik ook. 😜

Tip voor een trip: hanzestad Zutphen!

Zalig Zutphen!

De hanzestad Zutphen voelt aan als een fleece dekentje dat zich rond je schouders spreidt: gezellig, warm, klein maar fijn! Na een rit van 250 km wacht Bas van de citymarketingdienst van Zutphen ons op bij de Pelikaan. De Pelikaan een koffiewinkel of tearoom noemen, zou de zaak oneer aandoen. Deze hofleverancier bestaat al meer dan 200 jaar en is dé place to be voor wie houdt van exclusieve koffie en/of thee… en het is ook gewoon een fotogenieke nostalgische plek.

Tip voor een trip: hanzestad Zutphen!

Van daaruit neemt spraakwaterval en goedlachse Bas me op sleeptouw in ‘zijn’ stad. Leuk om met een enthousiaste Zuthpenaar zijn favo adresjes te ontdekken. Eerste stop is zijn vaste warme bakker: bakkerij Van Rooyens, een ambachtelijk bakkerijtje waar de tijd, net zoals in de rest van de stad, is blijven stilstaan. Hij bestelt er prompt 2 Zutphense Walburgers voor me, de lokale specialiteit. Vergelijk het met een oliebol, maar dan met véél krenten en kaneel.

Vandaar gaat het naar Neleman wijnen, een wijnhandel in 100% biologische, duurzame en vegan wijnen uit Spanje. Voor Neleman begon het allemaal in Zutphen, maar ondertussen zijn er ook al wijnwinkels in Amsterdam en Utrecht en wordt verder getimmerd aan een mooi verhaal. Dat kan ik thuis zelf proeven, want Bas verwent me met een fles Just Fucking Good Wine.

Onze volgende halte is Bonbonatelier Janson, ook al zo’n zaak waar de tijd is blijven stilstaan of zoals ze het zelf verwoorden op hun website: in onze zaak hangt de sfeer van Anton Pieck en het oude centrum. De chocolade wordt er op ambachtelijke wijze bereid in de open keuken. Chocolade en bonbons zoals ze moeten zijn: puur en met liefde bereid.

Terwijl we het ene na het andere pittoreske plekje spotten – Zutphen is een torenstad en telt 900 (!) rijksmonumenten – wandelen Bas en ik naar Pure Taste, de culinaire eetwinkel van Zutphen. De winkel wordt gerund door Bert Nuesink en zijn dochter die constant op zoek zijn naar bijzondere kaas- en worstsoorten, verschillende soorten olijfolie en azijnen, unieke wijnen en diverse andere soorten food. Geen eenheidsworst hier! Hun grootste voldoening? Klanten met raad en daad bijstaan zodat die met een goed gevoel vertrekken… én terugkeren. “Dat is het grote voordeel van een fysieke winkel t.o.v. een webshop.” We kunnen Bert geen ongelijk geven en gaan zijn biertje, de Walburg van Chamaven, een regionale craftbeer brouwerij, met veel plezier proeven!

Het laatste leuke adresje dat we aandoen, is koffiebar & patisserie Bloem op de Taart. Achter de toonbank staat Colette van Deijzen, een ondernemende vrouw met een eigentijds concept dat smaak, kwaliteit, esthetiek en feestelijkheid met elkaar weet te verbinden. In de toonbank staan de prachtigste taartjes en koekjes, stuk voor stuk afgewerkt met eetbare bloemen. Al snel krijg ik een zakje koekjes en fudge toegestopt. Zo kan ik nu, terwijl ik dit artikel uittik, alles nog even herbeleven. Merci Bas, ik kan me geen betere begeleider voorstellen!

Tip voor een trip: hanzestad Zutphen!

Lunchen in het Broederenklooster

Om 13u30 worden we voor onze eerste lunch verwacht in het Broederenklooster. Kan ik dan op mijn leeftijd nog toetreden tot dit klooster? Anders doe ik het meteen! Wat een toplunch was dat, zeg! Helemaal mijn meug! Vergeef me dat ik roep.

De rijstcrackers met curry en boemboe op tafel zorgen ervoor dat we al meteen iets te knabbelen hebben, terwijl ons aperitief wordt ingeschonken. In mijn geval is dat een glas Charles Heidsieck dat meteen herinneringen oproept. Normaal hebben ze voor ons een 6-gangenlunch voorzien, maar doordat we amper 1 1/2 uur later al op een andere afspraak moeten zijn, “beperken” we ons tot 4 gangen. Na de amuses (een macaron met ganzenlever, kers en gembergelei en flammekueche met crème fraîche, prei en spek), laat mijn man zich wel nog graag verleiden tot een extra oester. Die is afgewerkt met een tartaar van rode biet en appel en geitenyoghurt en wordt geserveerd op droogijs. Spektakelwaarde: 10/10. De start is veelbelovend en dat niveau blijft behouden, gang na gang.

Starten doen we met een koud voorgerecht bestaande uit dungesneden harder met watermeloen, een gele curry crème, gepofte jalapeño balletjes, gazpacho en granité van groene tomaat, piel de sapo meloen en jalapeño. Een fris gerechtje dat onze smaakpapillen alvast in de juiste stemming brengt.

Tip voor een trip: hanzestad Zutphen!

Als warm voorgerecht krijgen we krokant op de huid gebakken zeebaars, shiitake, een crème van groene kruiden uit de tuin, een tuile van rozemarijn, een compote van rammenas en ui, afgewerkt met een klassieke bisque en gedroogde bloemen. Die smelt op de tong!

Als hoofdgerecht serveren de chefs ons magret de canard. Deze wordt met gevoel voor finesse gecombineerd met ganzenlever, een flan van gepofte knolselderij, geschroeide appel, een compote van ui en gerookte knolselder en aardappelchips. De dressing is op basis van 5 spices en een jus van de eendenkarkassen. Puur, in balans, perfect gekruid en producten van premium kwaliteit.

Dan volgt nog een “pre-dessert” op basis van lavendel, citroen en lievevrouwbedstro om onze papillen te resetten.

Voor het dessert wordt gekozen voor rauwe en gepocheerde peer, ijs van het pocheervocht, gelei van koffie en sambuca, zoete hangop crème, gel van peer en venkelzaad en dressing van perensap, sambuca, pocheervocht van de peer, yuzu en steranijs. Een afsluiter die kan tellen en restaurant Broederenklooster helemaal typeert: een klassiek geïnspireerd repertoire met moderne twist, waarbij chefs Niels Minkman en Niels van Dooijeweert een voorkeur hebben voor regionale en lokale ingrediënten. En dat is de heren (of dames?) van Gault&Millau niet ontgaan: restaurant Broederenklooster kwam in de meest recente gids nieuw binnen met een mooie score van 13/20.

Als je trouwens nog een stekje zoekt om te slapen, dan is het bijhorend boutique hotel ook een aanrader. Ik kreeg er een korte rondleiding en kwam helemaal onder de indruk van dit voormalige klooster, één van de oudste en mooiste gebouwen van Zutphen.

Tip voor een trip: hanzestad Zutphen!

High wine bij wijnbar Nic & Ik

Van het Broederenklooster haasten we ons naar het volgend adresje dat op ons programma staat: wijnbar Nic & Ik. Al is haasten relatief. Eddy kreeg nog maar onlangs een nieuwe heup en dus is stappen al een uitdaging voor hem. Bovendien zijn de afstanden in Zutphen heel behapbaar: het is precies 270 meter stappen. Die volstaan niet om mijn eten te doen zakken, helaas, want wat blijkt? Ik word er niet zomaar verwacht voor een glaasje wijn, maar voor een heuse High Wine. Dat komt neer op 3 glazen wijn… met bijhorende gerechten! OK dan, No Sweat No Glory dan maar en dus laat ik de sympathieke serveerster alles brengen. En weet je wat? Het smaakte! De bordjes én de wijn.

Het eerste wat ik voorgeschoteld krijg, is gepofte knolselderij uit de oven met zoetzure rode kool en onbewerkte champignons op een jus van champignons en afgemaakt met miso mayonaise. Bij dit vegetarische gerechtje wordt Les Chapelières geserveerd, een vette, boterachtige chardonnay op hout gerijpt uit de Pays d’Oc (Frankrijk). Topcombinatie.

Tip voor een trip: hanzestad Zutphen!

Als tweede bordje komt zeebaarsfilet met viergesaus afgewerkt met tomaat, basilicum en citroen. In het glas Paquette, een volle rosé uit de Côtes de Provence (Frankrijk). Hoewel buiten de herfst is ingetreden, word ik instant terug naar de zomer gekatapulteerd. Prima keuze!

Voor het laatste gerecht reizen we in het glas naar Zuid-Afrika in de vorm van een Rijk’s Touch Pinotage 2019 op eikenhout gerijpt met toetsen van vanille. Hierbij serveert de chef ons tortelloni gevuld met paddenstoelen en romige truffelsaus. Smaakbommetje. Zowel de tortelloni als de wijn.

Wie nu op de site van Nic & Ik op zoek gaat naar dat High Wine arrangement is eraan voor de moeite. Dat wordt immers op maat en enkel op reservatie voor je samengesteld: op basis van wat je wil en graag lust. Aan keuze geen gebrek trouwens. De enthousiaste medewerkers laten je kiezen tussen meer dan 40 wijnen. Nic & Ik, ondergebracht in een karaktervol rijksmonument uit 1641 met trapgevel met kruisvensters en bijzondere kelder uit de 14de eeuw is een must-visit voor wie houdt van een goed glas wijn én van sfeer en gezelligheid.

Overnachten in B&B Berkeltuin

Voor we naar het laatste adres van de dag rijden, checken we eerst in in de B&B die voor ons gereserveerd werd: Bed & Breakfast Berkeltuin. Dat we daar goed gelogeerd zouden zijn, dat wist ik al op voorhand. Al tijdens de week kreeg ik immers een opgewekt telefoontje van de eigenares met allerlei vragen over het ontbijt: of we koffie wilden of liever thee, een eitje en zo ja hoe dat dan bereid moest zijn, honing,…? Wat een aardig mens, die Hetty! En wat een fijne B&B! Berkeltuin is buiten de stad gelegen (nou ja, op 2 km) en biedt comfort, rust en ruimte. Zonde van het weer, want anders hadden we ons royale ontbijt in de tuin kunnen nuttigen, bijna letterlijk met onze voeten in de Berkel, een rivier die in Duitsland ontspringt, in Nederland door de Achterhoek stroomt en bij Zutphen in de IJssel uitmondt. En nog meer zonde van het weer, want anders hadden we net zoals Hetty met haar hond een mooie wandeling kunnen maken langs de Berkel.

Tip voor een trip: hanzestad Zutphen!

Dineren bij restaurant Galantijn

Jawel, amper een paar uur nadat we de deur van wijnbar Nic & Ik achter ons dichttrokken, worden we alweer op een ander topadresje verwacht: restaurant Galantijn. Het is duidelijk dat de toeristische dienst van Zutphen indruk wil maken op ons met een selectie van toplocaties! Nog voor de sommelier ons laat weten wat hij voor ons in petto heeft, snoeren we hem de mond door te zeggen dat de 4 gangen meer dan zullen volstaan. “Chef Michiel de Rooij kookt er Frans georiënteerd, gebruik makend van de seizoenen en met veel authentieke streekproducten. Met hoogwaardige ingrediënten zorgen hij en zijn team voor een gastronomische ervaring waarbij alle zintuigen worden geprikkeld.”, aldus de website. We zijn benieuwd!

Starten doet Michiel met gemarineerde zalm. Die komt met hangop, zoetzure groenten, avocado, ijs van dille en yoghurt en een sausje op basis van appel en gember. Héérlijk! Note to self: Dit is een frisse combo die ik moet onthouden om zelf eens te proberen maken.

Voor het warme voorgerecht wordt gekozen voor coquilles van superieure kwaliteit in combinatie met gemarineerde groentjes, een crème van bloemkool, schuim van beurre blanc afgewerkt met pimentolie. Dit is een gerecht dat nog lang zal bijblijven.

Wat volgt is een smaakbom die toch subtiliteit heeft: hertenfilet onder amandelkorst. Daarbij komt pompoen, artisjok, witloof. Hert bereid volgens de regels van de kunst in symbiose met een intense overheerlijke jus.

Tip voor een trip: hanzestad Zutphen!

En ook voor het dessert is de herfst al ingetreden bij Galantijn: Michiel kiest voor chocolademousse die hij combineert met vijgensorbet, gemberroomijs, gel van bloedsinaasappel en crème Suisse. Smaakbommetje!

Uiteraard wordt elk gerecht begeleid door een passende wijn die met veel zorg uitgekozen wordt door de sommelier van dienst, maar die oplijsten zou me te ver leiden. Conclusie: Chef de Rooij imponeert en geeft klassieke gerechten net die extra touch die ze verdienen en een bezoek aan Galantijn uniek maakt. We’ll be back (met meer honger!).

Zot van Zutphen!

’s Anderendaags maken we nog een wandeling door de stad en moedigen even de triatleten aan die er deelnemen aan “de leukste stadstriatlon van Nederland” voor we richting Deventer rijden, de tweede hanzestad op ons programma. Wel, Zutphen (tot voor mijn bezoek eigenlijk een stad waarvan ik amper gehoord had) heeft alvast mijn hart veroverd. Ik ben officieel Zutfan geworden en kom zeker nog terug!

Tot volgende week (of de week erna) voor mijn verslag over Deventer! Oh ja, check zeker ook eens mijn Instagram highlight. Daarin kan je ook filmpjes zien.

Tip voor een trip: hanzestad Zutphen!

Related Post