Als je mij de vraag stelt in wat mijn blog zich onderscheidt van vele andere blogs, dan antwoord ik steevast dat ik probeer om lekkere & originele & haalbare recepten te bereiden.
1. Lekker. Lijkt me logisch. Maar ja, lekker, da’s natuurlijk subjectief. Het is niet omdat ik iets lekker vind, dat jij dat ook vindt. Maar sowieso, als een probeersel tegenvalt, dan verschijnt het niet op de blog. Dat is een conditio sine que non.
2. Origineel. Ik probeer altijd een niet-alledaagse twist aan mijn recepten te geven. Bij mij geen stoemp met worst. Daar is niks mis mee, hoor. Maar daar heb je andere blogs of sites of TV-programma’s voor.
3. Haalbaar. Het is niet omdat ik zelf al mijn koksdiploma op zak heb dat al mijn lezers doorgewinterde hobbykoks moeten zijn.
Welnu, dit voorgerecht beantwoordt aan alle 3 de criteria. Kom, we gaan aan de slag.
Ingrediënten voor 10 personen
800 g zalmfilet in 10 porties gesneden
6 tomaten ontveld
1/2 rode ui in zeer dunne ringen gesneden
1 el bieslook, fijngehakt
3 el basilicum, grof gehakt
4 el olijfolie
2 el rode wijnazijn
Zwarte peper
Zeezout
Voor de mozzarellawolk:
4 dl room
1 dl mozzarellavocht
120 g buffelmozzarella
2 1/2 blaadjes gelatine in koud water geweekt
Snuifje zout
Bereiding
Verwarm 1 dl room. Smelt de gelatine in de room. Mix de mozzarella, gelatine, room en mozzarellavocht in een blender. Giet de mozzarellaroom door een zeef en kruid met zout. Giet de mozzarellaroom in een slagroomsifon en laad de sfon met 2 stikstofcapsules. Zet de sifon koud weg.
Snijd de tomaten in stukjes. Meng de tomaten met rode ui, bieslook, basilicum, olijfolie, azijn, peper en zout.
Bestrijk de stukjes zalm met olijfolie. Bak ze aan beide zijden een paar minuten op de hete tepan yaki.
Verdeel de tomatensalade over 10 borden. Plaats de zalm erbovenop en spuit een mozzarellawolk over de zalm. Versier met kleine blaadjes basilicum (die ontbreken op de foto, om de eenvoudige reden dat er geen meer waren in ’t warenhuis…).
PS Heb je geen teppan yaki, niet getreurd. Je kan de zalm ook gewoon kort bakken in een heel hete antikleefpan.
Bron: recept van Christer Elfving voor Neff