Ik heb het op mijn blog al vaker gehad over mijn loop- en kookmateke uit Olen, een echt patéke. Als ze iets doet, is ’t altijd in XL-uitvoering: lopen (ze liep de afgelopen 5 jaar 10 marathons!), werken, shoppen, koken, drinken,… Om de zoveel tijd sloven we samen onze koksmouwen op om een menuutje op tafel te toveren voor ons ‘bende’ waarmee we in 2007 de New-York marathon liepen. De lat wordt telkens hoger gelegd en zo kwam ze onlangs met het idee op de proppen om te koken uit het boek “Heston Blumenthal at home”. Voor wie de Heston niet zou kennen, hij staat met zijn restaurant The Fat Duck, op de 13de plaats in de wereldranglijst van beste restaurants.
Naar het schijnt, worden er in The Fat Duck bij het aperitief rode biet macarons geserveerd met mierikswortelganache. Aangezien ze zelf nogal van het brute type is dat van het grovere keukenwerk houdt, had ze mij – Piet precies met engelengeduld – gevraagd om die al voor te bereiden. Nu weet ik dat macarons maken geen makkie is. Er kan van alles en nog wat fout gaan, maar geen uitdaging is mij te groot en dus ging ik aan de slag. Met succes. Het resultaat mocht gezien èn geproefd worden, al zeg ik het zelf.
Nodig voor 16 macarons
200 g poedersuiker
110 g fijngemalen amandelpoeder
30 g fijne griessuiker
112 g eiwit (van ongeveer 3 grote of 4 M eieren)
Een 5-tal druppels rode kleurstof
1 kl rode biet poeder (dit is facultatief, want je smaakt het niet)
Bereiding
Bereid 2 grote bakplaten voor met een vel bakpapier. Teken hierop cirkels van 4 à 5 cm diameter. Teken de cirkels ver genoeg uiteen, want het deeg loopt een beetje uit.
Maak een spuitzak klaar met een glad spuitmondje van 4 mm.
Zeef de poedersuiker, het amandelpoeder (en het rode biet poeder) in een grote mengkom. Sla deze stap zeker niet over! Het is heel belangrijk dat er geen klonters in het mengsel achterblijven. Zet opzij.
Klop met de handmixer of in een KitchenAid of Kenwood de eiwitten gedurende 30 seconden op lage snelheid los. Voer daarna de snelheid op en klop tot de eiwitten schuimig zijn. Voeg nu beetje bij beetje de griessuiker toe en blijf kloppen tot je een stevige en glanzende meringue bekomt.
Spatel langzaam maar zeker 1/3 van de eiwitten onder het suiker/amandelmengsel. Voeg nu de rest van de eiwitsneeuw/meringue toe, samen met de voedingskleurstof, met een silicone spatel, waarbij je de mengkom draait en de spatel opheft. Zorg ervoor dat alle droge ingrediënten mooi opgenomen worden.
Wanneer het beslag klaar is om in de spuitzak gedaan te worden, moet het als lava of een dik lint van je spatel vloeien. Om te zien of je het beslag voldoende gemengd hebt, laat je een kleine hoeveelheid op een bord vallen dat je lichtjes schudt. De top moet effen worden en mag niet in een piek blijven staan. Wordt het beslag niet vlak, spatel dan nog een paar keer en doe de test opnieuw.
Schep het beslag in je spuitzak. Houd je spuitzak recht boven elke cirkel die je getekend hebt en spuit vanuit het midden tot aan de rand.
Laat de macarons rusten/korsten tussen de 30 minuten en 1 uur. De buitenkant van elke schelp moet als het ware een velletje krijgen, wanneer je er zachtjes aan komt, mag er geen beslag meer aan je vinger blijven plakken.
Verwarm je oven voor op 140° C.
Bak de schelpen ongeveer 20 minuten. De baktijd hangt af van de grootte van de schelpen. Draai de bakplaat halfweg de baktijd om.
Verwijder het bakpapier met de macarons meteen na het bakken van de bakplaat en leg ze op een natgemaakt werkblad. Dit zal ervoor zorgen dat de macarons makkelijker van het bakpapier loslaten.
Voor de vulling, heb je nu de keuze tussen een zoete (zoals een vulling van donkere chocolade) en een hartige vulling. Je moet dus nu beslissen, geef ik de macarons bij het aperitief of bij de koffie. Vandaar dat ik dit recept zowel bij de hapjes als bij gebak onderbreng.
Nodig voor de mierikswortelvulling
100 g volle room
40 g mierikswortelpasta
Het sap van 1/2 citroen
Bereiding
Klop de room op, samen met de mierikswortel en het citroensap. Breng in een spuitzak en spuit op een macaronschelp. Zet er een tweede macaronschelp bovenop.
Bron: Blog Life ’s a feast