Eindelijk mag ik het van de daken schreeuwen: ik werd door Neckermann verkozen tot Neckermann ambassadeur!!!!! (aantal uitroeptekens x 10). Wat betekent dit concreet? Dat de touroperator mij driemaal op reis stuurt dit jaar! Voor jullie afhaken, maak je geen zorgen: ik ga hier heus geen reisverslag schrijven van een strandvakantie op Ibiza waar ik een week met mijn luie kont in een strandzetel heb doorgebracht. Bij wijze van voorbeeld. Neen, ik ga jullie verwennen met leuke lunchadresjes, hippe hotspots, fancy foodstores,… kortom alles blijft foodrelated.
Mijn eerste bestemming was Maastricht. Nu was ik vroeger al een paar keer in het lieflijke stadje aan de Maas in het zuiden van Nederland geweest, maar ik keek toen met een totaal andere blik naar de stad. Dat was lang voor ik mijn blog had en wat toen telde, waren voornamelijk de winkels die je bij ons niet vond, zoals de Bijenkorf. Destijds dweilde ik de drukke winkelstraten af met als enig doel zoveel mogelijk solden te scoren… En zo was de pracht van Maastricht mij destijds totaal ontgaan. Wat is het gezellig kuieren in de smalle klinkerstraatjes met indrukwekkende gevels. Mede door het prachtige lente… euh winterweer, kreeg ik het gevoel dat ik in een of ander Spaans of Italiaans dorpje verzeild was geraakt…
Maar vergis je niet. Maastricht is ook een bruisende stad met moderne shoppingcentra, hippe hotels, boomende boetiekjes met fashion, art en antiek. Kortom, het is de ideale uitvalsbasis voor een weekendje weg, met genoeg leuke adresjes om een heel weekend mee te vullen. Ik splits mijn blogpost dan ook graag op in 2 delen. In deel 1 licht ik alle eet- en drankgelegenheden toe waar ik kwam en in een 2de deel zal ik dan uitgebreider ingaan op de must-shop adresjes.
SLAPEN, ETEN & DRINKEN IN MAASTRICHT
Slapen deed ik (allez wij, want alleen is maar alleen) in hotel Buitenplaats Vaeshartelt, een prachtig kasteel gelegen in een ca. 10 ha groot Engels park met bomen van wel 140 jaar oud en prachtige vijverpartijen. Door de ligging, op ca. 5 km van het historische hart van Maastricht, is het de ideale uitvalsbasis: net ver genoeg om volledig tot rust te kunnen komen, net dichtbij genoeg om toch een vlotte bereikbaarheid te garanderen.
Het driesterrenhotel was ooit een buitenverblijf van koning Willem II en ook de kleinzonen van Karel de Grote verbleven er. De architectuur van kasteel Vaeshartelt blijft verrassen door de combinatie van oude en nieuw. Ontvangstruimtes zoals de Fumoir (de rooksalon), de Rotonda uit de 18e eeuw, het leessalon en de moderne Siriusbar zorgen voor een schitterend geheel.
In het hotel zijn gratis wifi, een lounge en een ommuurde binnentuin met gezellige terrassen, een kruidentuin,… De kamer beschikt over alle nodige faciliteiten: een heerlijk comfortabel bed, een badkamer met douche en toilet, een leeslampje en genoeg opbergruimte. Niet te veel poespas, wel alle comfort.
Ik genoot er van het Vrij & Blij arrangement, wat betekende dat ik naast de 2 overnachtingen met ontbijtbuffet ook nog een viergangendiner én gratis fietsverhuur kreeg aangeboden. Over dat diner later meer. Eerst de lunch.
Na de autorit van anderhalf uur, de check-in in het hotel, een fikse wandeling en een snelle ‘wip’ in een schoenenzaak waar alles voor – 50% of meer over de toonbank ging, scheurden we van de honger. Tip 1: bekijk goed waar je je auto parkeert. In Maastricht heb je 5 soorten parkings en die zijn heel logisch gerangschikt: hoe dichter in en bij het centrum, hoe duurder. Zo betaal je voor de parking nabij het Vrijthof, het kloppend hart van de stad zeg maar, € 1 voor 17 minuten of € 35 voor heel de dag. Wij kozen voor een zogenaamd P+W parkeerterrein (Park + Walk) aan de rand van de stad, nabij het stadspark, en betaalden slechts € 6 voor de ganse dag. Die wandeling valt trouwens bijzonder goed mee. Reken op 10 minuutjes.
Ik had vooraf een aantal lunchadresjes genoteerd, kwestie van goed beslagen op het ijs te komen. Maastricht bulkt van de brasserietjes, bistro’s, restaurantjes,… en om er dan à la minute een origineel en/of hip tentje uit te pikken is niet eenvoudig. Een paar adresjes vielen af wegens gesloten, maar gelukkig was De Brandweerkantine wel open. Wat een leuke plek: ongedwongen, veel licht, originele gerechten en drankjes én eerlijk personeel. Toen mijn tafelgenoot zowel een dagsoep als falafel met rauwkostsalade, feta en humus bestelde, raadde de vriendelijke juffrouw dit af wegens ’teveel’. Zoiets is bij ons onvoorstelbaar. Ikzelf koos voor de dagsoep, een heerlijk dikke soep van zoete aardappel met veel koriander, en een bagel met gerookte zalm, creamcheese, venkel en tuinkers. Hierbij dronken we respectievelijk Fassbrause (gebrouwde limonade!) en gewone limonade van rabarber. Onthoud dit adresje: Capucijnerstraat 21.
Hoewel we meer dan voldaan waren, zaten we nog geen half uur later alweer aan tafel. Tjah, kijk, ik moet toch ‘stof tot schrijven’ hebben, niet? En bovendien was dit zaakje zo schattig dat we er gewoon niet konden voorbij lopen zonder binnen te stappen: TaarT in de Helmstraat 2A. In dit kleine maar fijne tearoompje (is dit wel het juiste verkleinwoord?) worden de taarten dagvers in de zaak bereid. Je kan er ontbijten, lunchen (met hartige taarten zoals quiches of tartes flambées) of gewoon genieten van een stuk taart met een kop koffie of thee. Op reservatie is er ook een High Tea mogelijk: een heerlijk glaasje Prosecco met klassieke finger sandwiches en huisgemaakte zoete en hartige hapjes mooi geserveerd op een goed gevulde etagère. Wij volgden het advies van de uitbaatster en gingen voor een stuk Very Berry taart met twee. Kijk, ik wil wel stof tot schrijven hebben, maar wil wel geen 100 kg wegen tegen eind 2016…
Vooraleer we terug naar het hotel reden voor het diner, genoten we nog van een Colaatje (en een Bokma jenever) op het verwarmd terras van brasserie Vrijthof 9. Het Vrijthof is het grootste en bekendste plein in het centrum van de Limburgse hoofdstad en het is er dan ook een (gezellige) drukte van jewelste, zeker rond de kerstperiode wanneer er een schaatspiste en een reuzerad staan opgesteld.
Helemaal buiten adem en maar net op tijd schoven we aan in het aangename restaurant van Hotel Vaeshartelt. Het interieur is klassiek met een moderne twist en kleurrijke, modernistische kunstwerken sieren de muren. Het menu zag er veelbelovend uit:
Gerookte Noorse zalm met zoetzuur van komkommer en mierikswortelmayonaise
Of
Dun gesneden lende van regionaal rund met gepofte cherrytomaat
****
Dubbel getrokken wildbouillon met schorseneren en tuinkruiden
Of
Pikante tomatenbouillon met winterse groenten
****
Gebakken rode mul filet met een citroen botersaus
Of
Biefstukjes van de ossenhaas met een rode wijn saus
****
Mousse van pure chocolade met compote van rood fruit
Of
Plankje met Limburgse kazen met notenbrood en ambachtelijke stroop
Na de zalm van ’s middags koos ik nu tweemaal voor vlees met tussendoor de tomatensoep. Uiteraard verkoos ik het dessert boven de kaas. Dat spreekt voor zich. Wel, de gerechten bevielen ons prima. En ook de wijnkaart kon ons uitstekend bekoren. We kozen voor een glaasje wit gevolgd door een glaasje rood, beide van wijndomein Salamander uit Eys op een steenworp van Maastricht. Hierna konden we geen pap meer zeggen en doken, moe maar voldaan (zoals dat heet) ons zalige bed in.
Hoewel ik de intentie had om te gaan lopen in de prachtige omgeving én ik al mijn loopgerief in mijn valies had gepropt én het prachtig weer was, bleef ik ’s ochtends toch gewoon lekker lang genieten van het bed en de rust om even later – met een klein beetje schuldgevoel weliswaar – aan te schuiven aan het ontbijtbuffet. Maar dat schuldgevoel ebde al snel weg en ik deed me tegoed aan een croissantje, een jus d’orange, een flinke schep roerei, een broodje met confituur,… en ga zo nog maar even door. Ik ben een ochtendmens… met een ochtendmaag. 😉
Na een làààànge voormiddag (als ik jullie zeg: kookwinkel, 2 etages, 600 m2, veel kookboeken,… dan snappen jullie het wel zeker, meer hierover in mijn 2de blogartikel) waarin mijn man, die ondertussen ‘veiliger oorden’ had opgezocht, mij 3 sms’en stuurde met de duidelijke boodschap “ik heb honger” zochten we een plaatsje op het terras in de zon bij La Chine. We kozen tweemaal voor een specialiteit van het huis: eerst de Pacific Shrimps (grote garnalen met zoete pikante saus), gevolgd door Peking Eend (krokant geroosterde eend) met rijstvellen, de signature dish van de familie Choy. Een aanrader!
Moe van het vele shoppen ploften we rond 17u neer bij Piece of Cake, een leuk tentje gerund door 2 gedreven jonge meiden: Fabiola Arends en Norally Franssen. Fabiola ontving ons met open armen en dat is bijna letterlijk te nemen. Wat een fijne dame: spontaan, het hart op de tong. Hoewel ze helemaal geen Belgische roots heeft, is ze toch vernoemd naar koningin Fabiola, want ze is geboren op de dag dat koning Boudewijn gestorven is, wist ze me in een adem te vertellen. Piece of Cake is haar ‘baby’ en die is nu 14 maanden oud. Zoals elke mama is ze er bijzonder trots op. En terecht. Het is een fijne zaak waar iedereen (ook vegetariërs en veganisten) aan hun trekken komen. Je kan er terecht voor ontbijt of lunch of een zoetigheidje, zoals in mijn geval. Ik proefde er de huisgemaakte Oreo macaron en die smaakte verrukkelijk!
Voor ’s avonds had ik een tafel voor 5 gereserveerd in Brasserie Tapijn, want we hadden onze Limburgse vrienden uitgenodigd. Brasserie Tapijn is een nieuwe hotspot in Maastricht (zo nieuw dat het adres nog niet te vinden was op de gps: geef Henri Hermanspark in!), gevestigd in voormalige militaire barakken met een uniek interieur: daar waar vroeger de onderofficiers in deze mess hun prakje kregen, geniet je nu de hele dag van drankjes en hapjes in een industriële en toch sfeervolle setting.
Het eten is er supervers, lekker en voor een eerlijke prijs. Zo betaalden we slechts € 28,50 voor een 3-gangen menu met naar keuze een salade gegrilde tonijn of een vitello van hert met kastanjecrème en peer als voorgerecht, dorade met tagliatelle, spinazie en peppadewsaus of langzaam gegaard buikspek als hoofdgerecht en een surprise grand dessert. Op maandag hebben ze bovendien dit menu in de aanbieding voor € 49,50 voor 2 personen inclusief een karaf huiswijn! Als het iets minder mag zijn, kan je ook kiezen voor pinchos, salades, soepen, broodjes,… al is die minder niet letterlijk te nemen. De porties zijn gigantisch! De bediening is vlot en zorgt ervoor dat je je meteen thuis voelt.
Na een deugddoende nachtrust trokken we op dag drie nog eenmaal de stad in. Na de overdaad van de voorbije dagen beperkten we ons op het terras van Le Grand Café de la Bourse tot een bord met een selectie van Belgisch Limburgsche streekproducten met coppaham uit Gouvy, gehaktbrood, Manchego Ovejo Curado, 2 garnaalkroketten, carpaccio Limousin rookvleesch en een Limburgs patéetje. Plots beseften we dat we nog geen vlaai gegeten hadden en dat was toch zonde… maar onze maag kon die uitdaging niet meer aan. En dus kochten we er een op onze terugweg naar de auto bij bakkerij Bisschopsmolen zodat we thuis nog even het Maastricht gevoel konden laten aanhouden. Over deze eerste 100% speltbakkerij van Nederland en vele andere foodwinkeltjes meer in mijn tweede blogartikel.
* Het arrangement werd mij aangeboden door Neckermann. Ik geef altijd mijn eerlijke mening over mijn ervaringen. Bekijk ook de disclaimer.